Dawno żaden film tak na mnie nie podziałał. Tak głęboko i osobiście dawno żadnego nie odebrałem. Może to kwestia prywatnych przeżyć, straty ojca, ale może to kwestia lęków, które tkwią w każdym, więc również we mnie. W tym niecodziennym horrorze te lęki znajdują rzadko spotykaną perspektywę. „Cisza nocna” jest filmem, w którym nie ma niczego, co można by pominąć i powiedzieć: „nie chcę, to mnie nie dotyczy”.