„Ministranci” czyli właśnie to jest sprawiedliwe

29 listopada 2025

Ryzykowny pomysł. Zrobić dzisiaj film, w którym pod wpływem Ewangelii młodzi chłopcy (ministranci!) postanawiają coś z tym cholernym światem zrobić, to znaczy skoczyć z ekranu na główkę. To przecież na kilometr zalatywało słodkim filmidłem, niestrawnym w kinie. A jednak udało się. Udało się także z uwagi na ten cholerny świat. W nim bycie w porządku nie jest bowiem takie proste.

…

by Radosław Nawrot

„Dom dobry” czyli skoro nie biję, to też moja sprawa

16 listopada 2025

To jest film brutalny. I sceny znęcania się oraz przemocy domowej, pokazywane bez ogródek, nie mogą pozostawić bez emocji żadnego normalnego widza. A jednak – proszę mi wybaczyć – za jeszcze brutalniejsze uznaję te sceny, w których nikt nikogo nie bije. Np. scenę wzywania policji na interwencję, by przekonać się, że policja nie ma zamiaru pomagać.

…

by Radosław Nawrot

„Predator: Strefa zagrożenia” czyli dobry Predatorek dobry…

14 listopada 2025

Dla kogoś, kto zachwycił się historią Predatora z Arnoldem Schwarzeneggerem i Carlem Waethersem i podbił to drugą częścią z Danny’m Gloverem, nietrudno dojść do wniosku, że to za mało. Że chciałby więcej. Zwłaszcza, gdy dostaje się takie kontynuacje jak „Prey”, zresztą tego samego reżysera – tę u Komanczów. A tu? Tutaj rewolucja w Predatorze idzie zdecydowanie najdalej.

…

by Radosław Nawrot

„Franz Kafka” czyli jeden do dziesięciu milionów

2 listopada 2025

Mówią, że to najlepszy film Agnieszki Holland. Nie wiem czy najlepszy, ale chyba wyjątkowy i może najbardziej osobisty. Polska reżyserka zdradza swą wieloletnią fascynację Franzem Kafką i stara się dobrać do groteskowego kultu, jakim jest on otaczany. To film pełen emocji i wyobrażeń, przeskoków i groteski. Można by powiedzieć – kafkowski.

…

by Radosław Nawrot

„Chopin, Chopin!” czyli nikt nie zagra tak, jak byś chciał

22 października 2025

Zauważam u siebie poważną zmianę. Chociaż wcześniej nie nadążałem za muzyką Fryderyka Chopina, chyba nawet jej do końca nie lubiłem, teraz jest inaczej. Ciągnie mnie do niej, ciągnie do niego. Ten film jest zatem w takiej sytuacji doskonałym dopełnieniem konkursu chopinowskiego, który oglądałem i słuchałem namiętnie.

…

by Radosław Nawrot

„Zamach na papieża” czyli bezapelacyjnie, do samego końca, mojego lub jej

29 września 2025

W dawnych „Psach” pada jedno zdanie, które może nie wszyscy wychwycili. „Taka sama prawda jak to, że Franc ponoć strzelał do papieża”. Mam wrażenie, że na bazie tego jednego zdania Władysław Pasikowski zbudował fabułę swego najnowszego filmu. Tyle tylko, że Bogusław Linda nie mógł już zagrać Franciszka Maurera.

…

by Radosław Nawrot

„Wielki marsz” czyli wszystkie sprawy omówimy po drodze

26 września 2025

To są wyzwania, którym sprostanie interesuje mnie szczególnie. Nie filmy z technologicznym rozmachem, potężne i obszerne, ale właśnie ascetyczne. Zastanówmy się bowiem – przecież teoretycznie przeniesienie na ekran „Wielkiego marszu” nie miało prawa się udać. Oni jedynie idą, setki kilometrów. Idą i dyskutują. To znaczy, przepraszam, jeszcze giną. Są zabijani, jeśli ktoś dostanie trzy ostrzeżenia za zatrzymywanie się.

…

by Radosław Nawrot

„Naga broń” czyli brakuje tylko Enrico Palazzo

8 sierpnia 2025

Cokolwiek bym nie napisał o „Nagiej broni”, to i tak nie przebiję faktu, że film ten doprowadził się do zejścia się Liama Neesona i Pameli Anderson. I to naprawdę nie wygląda na związek typu socialmediowego, ale coś znacznie sensowniejszego. Czym przebić tak wspaniałą wiadomość? Chyba tym, że twórcy nowej „Nagiej broni” dokonali czegoś, co jest niemożliwe. Ten film jest zaskakująco zabawny i godnie następuje po legendarnej serii.

…

by Radosław Nawrot

„Vinci 2” czyli najcenniejszy w muzeum jest sentyment

To jest jedna z najpotężniejszych substancji występujących we wszechświecie. Ma silne właściwości magnetyczne i odurzające, wręcz narkotyczne. Kto raz zażyje, ten będzie zadowolony i szczęśliwy. Juliusz Machulski doskonale wie jak działa sentyment.

…

by Radosław Nawrot

„Superman” czyli brak kontekstu to nowy wymiar kłamstwa

Spójrzmy prawdzie w oczy – niewiele można uszyć z czerwonej peleryny. Niewiele dodać do prastarej, bez mała stuletniej historii o facecie, który potrafi wszystko… prawie wszystko i jest niezniszczalny, a jednak żyje w ukryciu i nie stara się podbić świata. Większość historii o Supermanie to siłą rzeczy szycie. Jednakże tak znana i jednolita opowieść to także okazja, by opowiedzieć o czymś bieżącym w sposób uniwersalny. Ideał kulturowego kodu. I tak jest w tym wypadku.

…

by Radosław Nawrot

1 2 3 … 13 14

Subskrybuj mojego bloga!

Copyright 2020 @ Radosław Nawrot | Art direction & design Tomasz Lebioda

Skontaktuj się:

[email protected]

Na skróty: