Szaleńczy, przeszło dwugodzinny galop przez poskładaną naprędce fabułę nie jest bynajmniej największą wadą tego filmu. Gorzej, że jest to jakaś perwersyjna próba przeniesienia historii przemysłowej prostytucji za duże sumy do świata absurdalnej baśni z hamburgerami ze złota, w której wycięte z Wikipedii dane na koniec filmu brzmią niczym „ach, bo zapomniałam jeszcze nadmienić, że to jednak dramat i piekło kobiet”.