„Gierek” czyli wstyd mi za tych z Radomia

23 stycznia 2022

To, że ktoś robi film, by wybielić Edwarda Gierka i postawić mu pomnik, bez zważania na brak wolności, zamordyzm i represje tamtych czasów, przymykając oko na Ursus, Radom, ścieżki zdrowia, Stanisława Pyjasa – to jeszcze jakoś mogę w fotelu kinowym zrozumieć. Tego, że robi to w tak karczemnie amatorski sposób – już nie. To nie jest film, ale jakiś pokaz kukiełkowy.

…

by Radosław Nawrot

„355” czyli kobiety wszystkich krajów, łączcie swoją broń

19 stycznia 2022

Jeżeli już kobiety miałyby zastąpić Jamesa Bonda, to musi być ich aż pięć. Inaczej – jak słyszymy – sobie nie poradzą. Nawiązanie do „Aniołków Charliego”, zbudowanie żeńskiej paczki agentek? Ten film to także kompromitowanie idei kobiecej agentki wszech czasów.

…

by Radosław Nawrot

„King’s Man. Pierwsza misja” czyli uważaj, kto podaje kawę

10 stycznia 2022

Wizja świata, w którym to dżentelmeni (i dżentelwomen) decydują o losach świata i czuwają nad jego bezpieczeństwem jest bardzo kusząca. Może dlatego pozwala strawić bezmiar uroczych głupot tego filmu oraz całkowity brak jego spójności.

…

by Radosław Nawrot

„Nie patrz w górę” czyli wszyscy zginiemy, halo studio!

6 stycznia 2022

„Nie patrz w górę” w tym filmie znaczy mniej więcej: żyj tak, jak teraz żyjemy. Abstrahuj. Ten film to mocno przerysowana satyra na współczesność. Tak mocno, że w zasadzie śmiech przestaje być zasadny.

…

by Radosław Nawrot

„Spider-man. Bez drogi do domu” czyli starannie utkana pajęczyna

31 grudnia 2021

Kolejna część przygód Spider-mana… powiedzmy, że kolejna… to dowód na to, że świat człowieka-pająka najlepiej radzi sobie z kontynuacjami. Najciekawiej i z największym dystansem, przez co Peter Parker staje się raz jeszcze bohaterem z ulicy, z sąsiedztwa. I wielkim łącznikiem popkulturowych światów.

…

by Radosław Nawrot

„Matrix. Zmartwychwstania” czyli do wyboru jest tylko gorzka pigułka

26 grudnia 2021

„Matrix. Zmartwychwstania” chyba sam wie, że zjada własny, kalmarzy ogon. Stąd zapewne te żarciki i wtręty o sensie kręcenia sequeli, zwarte w tym dzieje. To ma być taka autoironia, która jednak nie działa. I czerwona, i niebieska pigułka są tutaj i tak bardzo gorzkie.

…

by Radosław Nawrot

„Król Richard” czyli tak, tato; dobrze, tato

18 grudnia 2021

Kluczową sceną „Króla Richarda” jest chyba rozmowa granego przez Willa Smitha ojca tenisistek Venus i Sereny Williams z policją. Gdy ze łzami w oczach mówi, że zaplanował całe ich życie, by je ratować. By nie skończyły z igłą w żyle albo kulką w skroni. Tak, oczywiście, że mówimy o ich rasie. Król Richard tego nie ukrywa.

…

by Radosław Nawrot

„Dom Gucci” czyli metka metką, ale czy to jest markowe?

10 grudnia 2021

Znakomity, może nawet życiowy występ Lady Gagi nie zmienia faktu, że „Dom Gucci” nie jest tak markowy, jak można by się spodziewać. Sporo tu podróbek i zwykłej, scenariuszowej taniochy. A przecież to taka krwista historia!

…

by Radosław Nawrot

„Dziewczyny z Dubaju” czyli tania prowokacja za duże pieniądze

Szaleńczy, przeszło dwugodzinny galop przez poskładaną naprędce fabułę nie jest bynajmniej największą wadą tego filmu. Gorzej, że jest to jakaś perwersyjna próba przeniesienia historii przemysłowej prostytucji za duże sumy do świata absurdalnej baśni z hamburgerami ze złota, w której wycięte z Wikipedii dane na koniec filmu brzmią niczym „ach, bo zapomniałam jeszcze nadmienić, że to jednak dramat i piekło kobiet”.

…

by Radosław Nawrot

„Bo we mnie jest seks” czyli a właśnie, że będę niemoralna!

22 listopada 2021

To dzięki Kalinie Jędrusik na teleturniejowe pytanie o to, czy samum był wiatrem gorącym, czy też chłodnym, odpowiadam bez wahania. Seks-bomba z ekranu, autorka najodważniejszej sceny erotycznej w dziejach polskiego kina nie powróciła w filmie „Bo we mnie jest seks”. Za to powróciło nasze wyobrażenie o niej.

…

by Radosław Nawrot

1 2 … 7 8 9 10 11 … 13 14

Subskrybuj mojego bloga!

Copyright 2020 @ Radosław Nawrot | Art direction & design Tomasz Lebioda

Skontaktuj się:

kontakt@radoslawnawrot.com

Na skróty: